Silniki mają te same rozwiązania konstrukcyjne, różnią się między sobą średnicą cylindrów: 72 mm - 1300, 77 mm - 1500 przy tym samym skoku tłoków 79,5mm. Żeliwny kadłub silnika stanowi jeden odlew ze skrzynią korbową. Wał korbowy stalowy, kuty, podparty na 3 łożyskach, napędza za pomocą dwurzędowego łańcucha typu Galia wałek rozrządu umieszczony w kadłubie silnika. Głowica silnika, podobnie jak tłoki, wykonana jest z aluminium i ma wpasowane żeliwne gniazda zaworów.
Oprócz większej średnicy cylindrów silnika 1500 ma wentylator ze sprzęgłem elektromagnetycznym. Działanie tego sprzęgła polega na automatycznym, włączaniu i wyłączaniu wentylatora. Elektromagnes sterowany jest przez czujnik termometryczny wmontowany w dolną część chłodnicy l zanurzony jest w cieczy układu chłodzenia. Włączanie wentylatora następuje wówczas, gdy temperatura w dolnym zbiorniku chłodnicy osiągnie 90 plus/minus 2° C, a wyłączenie - gdy temperatura spadnie
do 80 plus/minus 2° C. Urządzenie to skraca o 1/3 czas nagrzania się zimnego silnika po rozruchu, a tym samym znacznie zwiększa trwałość silnika oraz przyczynia się do zmniejszenia eksploatacyjnego zużycia paliwa.
Dwie odmiany silników mają ten sam typ gaźnika Weber o dwóch gardzielach, jednak średnice gardzieli i średnice otworów dyszy paliwowej mają różne wymiary.

Dalsze różnice silników sprowadzają się do niektórych parametrów nastawczych i regulacyjnych, np. luzy zaworowe w silniku 1300 wynoszą dla zaworu ssącego l wydechowego 0,20 mm, a w silniku 1500 - dla zaworu ssącego 0,20 mm. wydechowego 4,25 mm.
Silnik 1500 zapewnia wyższe osiągi dynamiczne pojazdu. Prędkość 80 km/h PF (1500) uzyskuje w 11,7 sek, model 1300 w 12,8 s (obciążenie całkowite).
Oprócz wyżej podanych różnic obydwa modele Polskiego Fiata niczym innym się nie różnią, mają te same nadwozia, identyczne przełożenia skrzyni biegów i przekładni głównej. We wnętrzu pojazdu na desce rozdzielczej znajduje się oznaczenie modelu: 1300 lub 1500.
W ubiegłym roku pisaliśmy o nowoczesnych metodach wytwarzania naszego licencyjnego pojazdu, co daje w rezultacie nowoczesny, komfortowy samochód.
Na komfort jazdy składa się przede wszystkim dobre zawieszenie i wygodne wnętrze. Przestronne i dobrze wyposażone wnętrze PF zaliczyć można do najlepszych rozwiązań na świecie w klasie pojazdów do 1,5 l pój. skokowej silnika. Oparcia przednich foteli można pochylać praktycznie pod dowolnym kątem!
Bardzo dobre, skuteczne są tarczowe hamulce ze wspomaganiem podciśnieniowym oraz precyzyjnie, lekko działająca kierownica, co zapewnia łatwe i bezpieczne prowadzenie samochodu.
Łatwe są czynności obsługowe. Samochód ma niewiele miejsc wymagających smarowania, wymiany oleju w silniku dokonuje się co 10 tyś. km, a w skrzyni biegów l w tylnym moście co 30 tyś. Km jak każdy samochód na świecie, tak i Polski Fiat ma ujemne cechy. Do niedawna zaliczano do nich: występowanie w niektórych egzemplarzach samochodu podwyższonego zużycia paliwa, szybkie zużywanie się nakładek hamulcowych, hałaśliwą pracę łańcucha rozrządu i zbyt nisko umieszczoną i nie zabezpieczoną przed uszkodzeniem miskę olejową silnika.

FSO stara się wyeliminować te ujemne cechy pojazdu. W 1968 r. wprowadzono zabezpieczenie miski olejowej, osłony hamulców kół tylnych oraz zwiększone otwory w wentylacji bezprzeciągowej w tylnych słupkach dachu. Przewiduje się, że każdego roku wprowadzane będą zmiany poprawiające walory techniczno-eksploatacyjne Polskich Fiatów 125p, dlatego dla odróżnienia modeli przylepia się z tyłu pojazdu nalepkę oznaczającą rok produkcji samochodu.
Licencyjny samochód po 2 latach produkcji montowany jest już w 75% z części wytwarzanych w kraju i w kooperacji z innymi krajami.
Zdzisław Podbielski
Zaczerpnięte z Młody technik nr.12 1969 r.